سورة الصافات |
37. As-Saaffaat | 182 verses | Those drawn up in Ranks | MeccanSearch | Recitation | Topics | Uthmani Script | Words | Quran Teacher |
1. سوگند به صف بستگان [مانند فرشتگان، نمازگزاران و جهادگران] که صفی [منظم و استوار] بسته اند،
| |
2. و به بازدارندگان که [انسان را از گناهان] به شدت باز می دارند،
| |
3. و به تلاوت کنندگان وحی،
| |
4. که بی تردید معبود شما یگانه است،
| |
5. پروردگار آسمان ها وزمین وآنچه میان آنهاست، و پروردگار مشرق ها،
| |
6. همانا ما آسمان دنیا را به زیور ستارگان آراستیم،
| |
7. و آن را از هر شیطان سرکشی حفظ کردیم،
| |
8. آنان نمی توانند به سخنان فرشتگان بسیار مکرم و شریف گوش فرا دهند، و [هرگاه به گوش دادن برخیزند] از هر سو [شهاب] به سویشان پرتاب می شود،
| |
9. تا با خفت وخواری رانده شوند، وبرای آنان عذابی همیشگی است،
| |
10. مگر آنکه شیطانی خبری را [دزدانه و] با سرعت برباید [و فرار کند] که در این صورت گلوله ای آتشین و شکافنده او را دنبال می کند.
| |
11. پس از منکران معاد بپرس: آیا آفرینش آنان سخت تر و دشوارتر است یا آنچه [مانند فرشتگان، آسمان ها، زمین، کوه ها و...] آفریده ایم؟ [به یقین آفرینش آنان کاری ناچیز است چون] ما آنان را از گِلی چسبنده آفریده ایم،
| |
12. بلکه [تو از انکارشان] تعجب می کنی و آنان مسخره می کنند،
| |
13. و هنگامی که به آنان تذکر، می دهند متذکّر نمی شوند؛
| |
14. و چون معجزه ای را می بینند به شدت مسخره می کنند [و دیگران را هم به مسخره وامی دارند،]
| |
15. و می گویند: این جز جادویی آشکار نیست.
| |
16. [می گویند:] آیا زمانی که ما مُردیم و خاک و استخوان شدیم، حتماً برانگیخته می شویم؟
| |
17. و آیا پدران پیشین ما [هم برانگیخته می شوند؟]
| |
18. بگو: آری، [برانگیخته می شوید] در حالی که خوار و ناچیز هستید.
| |
19. جز این نیست که آن یک فریاد عظیم است که [وقتی واقع شود] ناگاه [همه زنده می شوند و حیرت زده منظره قیامت را] می نگرند،
| |
20. و می گویند: ای وای بر ما! این روز جزاست!
| |
21. [آری] این همان روز جدایی [میان حق و باطل] است که همواره آن را انکار می کردید.
| |
22. [آن گاه ندا رسد:] ستمکاران و هم ردیفان آنان و معبودهایی را که همواره به جای خدا می پرستیدند، گرد آورید.
| |
23. پس همه را به سوی راه دوزخ راهنمایی کنید.
| |
24. آنان را نگه دارید که حتماً مورد بازپرسی قرار می گیرند.
| |
25. [به آنان گویند:] شما را چه شده که یکدیگر را [برای رهایی از عذاب] یاری نمی دهید؟
| |
26. [نه اینکه نمی توانند یکدیگر را یاری دهند] بلکه آنان امروز فروتنانه تسلیم [قدرت حق] هستند،
| |
27. به یکدیگر رو کرده از هم می پرسند: [این چه وضعی است؟]
| |
28. [پس پیروان گمراه به پیشوایان گمراه کننده] می گویند: همانا شما از راه خیرخواهی به سوی ما می آمدید، [ولی کارتان جز فریب و نیرنگ نبود!]
| |
29. می گویند: [ما را تقصیری نیست] بلکه خود شما اهل ایمان نبودید،
| |
30. و ما را بر شما هیچ تسلطی نبود، بلکه شما مردمی طغیان گر و سرکش بودید.
| |
31. اکنون فرمان عذاب پروردگارمان بر ما محقق و ثابت شد که همه ما چشندگان عذاب خواهیم بود.
| |
32. [سبک مغزی و تعصّب شما زمینه گمراهی شما شد] پس ما شما را گمراه کردیم؛ زیرا خودمان گمراه بودیم،
| |
33. پس بی تردید همه 2آنان در آن روز در عذاب شریک اند،
| |
34. ما با مجرمان این گونه رفتار می کنیم؛
| |
35. زیرا آنان چنین بودند که هر زمان به آنان می گفتند: معبودی جز خدا نیست، تکبّر می کردند،
| |
36. و [همواره] می گفتند: آیا باید به خاطر شاعری دیوانه معبودان خود را رها کنیم؟!
| |
37. [چنین نیست که می پندارید] بلکه او حق را آورده و پیامبران را تصدیق کرده است.
| |
38. بی تردید شما [کوردلان] عذاب دردناک را خواهید چشید،
| |
39. و جز آنچه که همواره انجام می دادید، پاداش داده نمی شوید،
| |
40. جز بندگان خالص شده خدا [که از هر کیفری در امانند،]
| |
41. برای آنان رزق و روزی معین و ویژه ای است،
| |
42. میوه هایی [گوناگون] در حالی که مورد اکرام خواهند بود،
| |
43. در بهشت های پر نعمت،
| |
44. در حالی که بر تخت هایی روبه روی یکدیگر [تکیه زده اند،]
| |
45. جامی از نوشیدنی زلال و پاک گرداگردشان می گردانند،
| |
46. [نوشیدنی] سپید [و درخشنده] و لذت بخش برای نوشندگان،
| |
47. نه در آن مایه فساد [جسم و عقل] است، و نه از آن مست و بیهوش می شوند،
| |
48. و در کنارشان زنانی هستند که فقط به شوهرانشان عشق می ورزند.
| |
49. گویا آنان [از سپیدی] تخم شترمرغی هستند که [زیر پر و بال] پوشیده شده اند [و هرگز دست کسی به آنان نرسیده است.]
| |
50. پس برخی از آنان به برخی دیگر رو کرده از [حال] یکدیگر می پرسند.
| |
51. گوینده ای از آنان می گوید: همانا من [در دنیا] هم نشینی داشتم.
| |
52. [که همواره از روی تعجب به من] می گفت: آیا تو از باور دارندگان [رستاخیز و زنده شدن مردگان] هستی؟
| |
53. آیا زمانی که ما مردیم و خاک استخوان شدیم، حتماً [زنده می شویم و] پاداشمان می دهند؟
| |
54. [سپس به دوستان بهشتی خود] می گوید: آیا شما با من به دوزخ سر می کشید [تا از هم نشینم خبری بگیرید که در کجا و در چه حالی است؟]
| |
55. پس خود او به دوزخ سر می کشد و هم نشینش را وسط دوزخ می بیند.
| |
56. [به او] می گوید: به خدا سوگند نزدیک بود، مرا به هلاکت بیندازی.
| |
57. و اگر توفیق و رحمت پروردگارم نبود، حتماً از احضارشدگان [در دوزخ] بودم.
| |
58. [آن گاه به دوستان بهشتی خود می گوید:] آیا ما [برای همیشه در بهشتیم و] هرگز نمی میریم؟
| |
59. [و] جز همان مرگ نخستین [که در دنیا سراغمان آمد مرگی دیگر به سراغمان نخواهد آمد] و ما هرگز عذاب نخواهیم شد؟ [شگفتا! چه لطف خاصی از سوی خدا به ما شده است!]
| |
60. بی تردید این همان کامیابی بزرگ است.
| |
61. پس باید برای چنین پاداشی عمل کنندگان عمل کنند.
| |
62. آیا این [بهشت جاودان پر نعمت] برای پذیرایی بهتر است یا درخت زقّوم؟
| |
63. ما آن را برای ستمکاران مایه شکنجه و عذاب قرار داده ایم.
| |
64. آن درختی است که در قعر دوزخ می روید،
| |
65. شکوفه هایش مانند سرهای شیاطین [بسیار بدنما و زشت] است.
| |
66. پس این منکران لجوج حتماً از آن می خورند و شکم ها را از آن پر می کنند.
| |
67. آن گاه به ناچار روی آن [به عنوان نوشیدنی] مخلوطی از آب بسیار داغ و متعفّن برای آنان خواهد بود!
| |
68. سپس بازگشتشان حتماً به سوی دوزخ است.
| |
69. [سزاوار بودنشان در قیامت به این همه عذاب به سبب این است که] آنان پدرانشان را گمراه یافتند،
| |
70. و [با اینکه می دانستند گمراهند بدون اندیشه و تأمل] عجولانه از پی آنان می رفتند!
| |
71. و به راستی پیش از اینان بیشتر پیشینیان گمراه شدند،
| |
72. و بی تردید ما در میان آنان بیم دهندگانی فرستادیم.
| |
73. پس با تأمل بنگر سرانجام بیم داده شدگان چگونه بود؟
| |
74. [همه هلاک شدند] جز بندگان خالص شده خدا،
| |
75. و نوح ما را ندا کرد [و ما ندایش را اجابت کردیم] پس ما به راستی نیکو اجابت کننده ای هستیم،
| |
76. و او و خاندانش را از آن اندوه بزرگ نجادت دادیم.
| |
77. و تنها ذریه او را [در زمین] باقی گذاشتیم،
| |
78. و در میان آیندگان برای او نام نیک به جا گذاشتیم؛
| |
79. سلام بر نوح در میان جهانیان.
| |
80. به راستی ما نیکوکاران را این گونه پاداش می دهیم.
| |
81. بی تردید او از بندگان مؤمن ما بود.
| |
82. سپس دیگران را غرق کردیم؛
| |
83. و به راستی ابراهیم از پیروان نوح بود،
| |
84. هنگامی که با دلی پاک به سوی پروردگارش آمد.
| |
85. [یاد کن] هنگامی را که به پدر و قومش گفت: چیست آنچه می پرستید؟
| |
86. آیا به جای خدا معبودان دروغین را می خواهید.
| |
87. پس گمانتان به پروردگار جهانیان چیست؟ [که غیر او را می پرستید،]
| |
88. [چون از او دعوت کردند که شبانه به مراسم عیدشان برود] نگاهی به ستارگان انداخت،
| |
89. و گفت: به راستی من بیمارم.
| |
90. پس پشت کنان از او روی گرداندند.
| |
91. او هم مخفیانه به سوی بت هایشان رفت و [از روی ریشخند] گفت: آیا غذا نمی خورید؟
| |
92. شما را چه شده که سخن نمی گویید؟
| |
93. پس [به آنها روی آورد و] با دست راست ضربه ای کاری بر آنها کوبید [و خردشان کرد.]
| |
94. مردم با شتاب به سوی او آمدند.
| |
95. [به آنان] گفت: آیا آنچه را [با دست خود] می تراشید، می پرستید؟!
| |
96. در حالی که خدا شما را و آنچه را می سازید، آفریده است.
| |
97. گفتند: برای او بنایی بسازید [که گنجایش آتش فراوانی داشته باشد] پس او را در آتش شعلهور بیندازید.
| |
98. پس خواستند به او نیرنگی زنند، ولی ما آنان را پست و شکست خورده کردیم.
| |
99. و [وقتی از این مهلکه جان سالم به در برد] گفت: به راستی من به سوی پروردگارم می روم، و [او] به زودی مرا راهنمایی خواهد کرد.
| |
100. پروردگارا! مرا فرزندی که از صالحان باشد عطا کن.
| |
101. پس ما او را به پسری بردبار مژده دادیم.
| |
102. هنگامی که با او به [مقام] سعی رسید، گفت: پسرکم! همانا من در خواب می بینم که تو را ذبح می کنم، پس با تأمل بنگر رأی تو چیست؟ گفت: پدرم آنچه به آن مأمور شده ای انجام ده اگر خدا بخواهد مرا از شکیبایان خواهی یافت.
| |
103. پس هنگامی که آن دو تسلیم [خواسته خدا] شدند و ابراهیم، جبین او را به زمین نهاد [تا ذبحش کند]
| |
104. و او را ندا دادیم که ای ابراهیم!
| |
105. خوابت را تحقق دادی [و فرمان پروردگارت را اجرا کردی]، به راستی ما نیکوکاران را این گونه پاداش می دهیم [که نیّت پاک و خالصشان را به جای عمل می پذیریم.]
| |
106. به یقین این همان آزمایش روشن بود.
| |
107. و ما اسماعیل را در برابر قربانی بزرگی [از ذبح شدن] رهانیدیم،
| |
108. و در میان آیندگان برای او [نام نیک] به جا گذاشتیم.
| |
109. سلام بر ابراهیم.
| |
110. [ما] نیکوکاران را این گونه پاداش می دهیم.
| |
111. بی تردید او از بندگان مؤمن ما بود،
| |
112. و ما او را به اسحاق که پیامبری از شایستگان بود مژده دادیم،
| |
113. و بر او و بر اسحاق برکت دادیم، و از دودمان آن دو برخی نیکوکارند و برخی آشکارا ستمکار بر خویشند،
| |
114. و به راستی ما به موسی و هارون نعمت دادیم،
| |
115. و آن دو نفر و قومشان را از اندوه بزرگ نجات بخشیدیم،
| |
116. و آنان را یاری دادیم در نتیجه پیروز شدند،
| |
117. و هر دو را کتاب بسیار روشنگر عطا کردیم،
| |
118. وبه راه راست هدایتشان نمودیم،
| |
119. و در میان آیندگان برای هر دو نفر نام نیک به جا گذاشتیم.
| |
120. سلام بر موسی و هارون.
| |
121. ما نیکوکاران را این گونه پاداش می دهیم.
| |
122. بی تردید هر دو از بندگان مؤمن ما بودند،
| |
123. و بی تردید الیاس از پیامبران بود.
| |
124. [یاد کن] هنگامی را که به قومش گفت: آیا [از شرک وطغیان] نمی پرهیزید؟
| |
125. آیا بت «بعل» را می پرستید و بهترین آفرینندگان را رها می کنید؟!
| |
126. خدا را که پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شماست.
| |
127. پس او را انکار کردند، یقیناً آنان از احضار شدگان [در عذاب] خواهند بود،
| |
128. جز بندگان خالص شده خدا [که از هر کیفری در امانند،]
| |
129. و در میان آیندگان برای او نام نیک به جا گذاشتیم.
| |
130. سلام بر آل یاسین.
| |
131. ما نیکوکاران را این گونه پاداش می دهیم.
| |
132. بی تردید او از بندگان مؤمن ما بود.
| |
133. و بی تردید لوط از پیامبران بود.
| |
134. [یاد کن] هنگامی را که او و همه اهلش را نجات دادیم،
| |
135. مگر پیرزنی را که در میان باقی ماندگان [در شهر] بود.
| |
136. سپس دیگران را هلاک کردیم،
| |
137. و شما همواره صبحگاهان [در مسیر سفرهایتان از کنار ویرانه های شهر] آنان گذر می کنید،
| |
138. و نیز شبانگاهان، آیا تعقّل نمی کنید؟
| |
139. و یونس از پیامبران بود.
| |
140. [یاد کن] هنگامی را که به سوی آن کشتی پر [از جمعیت و بار] گریخت،
| |
141. و با سرنشینان کشتی قرعه انداخت [و قرعه به نامش افتاد] و از مغلوب شدگان شد [و او را به دریا انداختند.]
| |
142. پس آن ماهی بزرگ او را بلعید، در حالی که سزاوار سرزنش بود.
| |
143. [و در شکم ماهی به تسبیح خدا مشغول شد که] اگر او از تسبیح کنندگان نبود،
| |
144. بی تردید تا روزی که مردم برانگیخته می شوند در شکم ماهی می ماند.
| |
145. پس او را در حالی که بیمار بود به زمینی خشک و بی گیاه افکندیم.
| |
146. و بر او گیاهی از نوعی کدو رویاندیم،
| |
147. و او را به سوی [قومی] یکصد هزار نفر [ی] یا بیشتر فرستادیم.
| |
148. پس ایمان آوردند در نتیجه آنان را تا پایان عمرشان [از نعمت ها و مواهب خود] بهره مند کردیم.
| |
149. [مشرکان سبک مغز می گویند: فرشتگان، دختران خدایند] پس از آنان بپرس که آیا دختران برای پروردگار تو هستند و پسران برای ایشان؟!
| |
150. یا اینکه ما فرشتگان را دختر آفریدیم و آنان شاهد بودند؟!
| |
151. آگاه باش! که آنان از بافته های دروغ خود می گویند
| |
152. که خدا فرزند آورده! و بی تردید آنان دروغگویند.
| |
153. آیا دختران را بر پسران ترجیح داده است؟
| |
154. شما را چه شده، چگونه حکم می کنید؟
| |
155. پس آیا متذکّر [حقایق] نمی شوید؟
| |
156. یا شما [بر این ادعای خود] دلیل روشنی دارید؟
| |
157. پس اگر راستگویید، کتابتان را [که این سخنان را با تکیه بر آن می گویید، به میان] آورید.
| |
158. میان خدا و جن، نسب و خویشی قرار دادند، در صورتی که جنیان به خوبی می دانند که [روز قیامت برای حساب و پاداش] احضار خواهند شد.
| |
159. خدا از آنچه او را به آن توصیف می کنند، منزّه است.
| |
160. مگر بندگان خالص شده خدا [که او را به آنچه توصیف می کنند شایسته مقام قدس اوست.]
| |
161. و بی تردید شما و آنچه را می پرستید،
| |
162. نمی توانید [مردم را] بر ضد خدا گمراه کنید.
| |
163. مگر کسانی را که [به اختیار خود به خاطر پذیرفتن وسوسه و اغواگری شما] به دوزخ درآیند،
| |
164. و هیچ یک از ما فرشتگان نیست مگر اینکه برای او مقامی معین است.
| |
165. و همانا ما [برای اجرای فرمان خدا] صف بستگانیم.
| |
166. و ما خود تسبیح کنندگانیم.
| |
167. و مشرکان [پیش از بعثت پیامبر] قاطعانه می گفتند:
| |
168. اگر نزد ما کتابی چون کتاب های آسمانی پیامبران پیشین بود،
| |
169. بی تردید از بندگان خالص شده خدا می شدیم.
| |
170. ولی [هنگامی که قرآن را برای هدایت آنان نازل کردیم] به آن کافر شدند و به زودی [و زر و وبال کفرشان را] خواهند دانست.
| |
171. و وعده قطعی ما درباره بندگان به رسالت فرستاده شده، از پیش محقق و ثابت گشته است،
| |
172. که بی تردید آنان [در همه زمینه ها] یاری شدگانند،
| |
173. و مسلماً سپاه ما پیروزند.
| |
174. پس تا مدتی از آنان روی بگردان.
| |
175. و آنان را بنگر که به زودی [و زر و وبال گناهانشان را] خواهند دید.
| |
176. آیا شتاب در آمدن عذاب ما را می خواهند؟!
| |
177. پس هنگامی که [عذاب ما] به آستانه خانه هایشان نازل شود، بیم شدگان روزگار بدی خواهند داشت،
| |
178. و تا مدتی از آنان روی بگردان،
| |
179. و [آنان را] بنگر که به زودی [و زر و وبال گناهانشان را] خواهند دید.
| |
180. پروردگارت که دارای عزت است از آنچه او را به آن توصیف می کنند، منزّه است.
| |
181. و سلام بر پیامبران
| |
182. و همه ستایش ها ویژه خداست که پروردگار جهانیان است.
|
Listen Quran Recitation |
Mishary Rashed al-Efasy |
Prophet's Mosque (4 Reciters) |
Mohammed Siddiq Al Minshawy |
Abdullah Basfar |
Muhammad Aiyub |
Sodais and Shuraim |